'ઝાઝા હાથ રળિયામણા'

આજે ખંભોળજ કબ્રસ્તાનમાં સ્વ. અરવિંદભાઈની કબર ખોદવા ગયા, જેવા જ કબ્રસ્તાનમાં પગ મુક્યો કે આંખો સમક્ષ ચાર-છ ફુટ ઝીલના ઉગેલા નાના મોટા છોડ જોવા મળ્યાં, આ ઝીલ ના કારણે કેટલીક કબરો ઢંકાય ગયેલી જેવા મળી. કેટલી કબરોના જરાક અમથા ક્રોસ જ ઉપર દેખાતા હતા. ખંભોળજના યુવાનોએ મનોમન નિશ્ચિત કરી લીધું કે આજે આ કબ્રસ્તાનને સ્વચ્છ-સુંદર બનાવીને પરત ફરીશું...

પછી તો શું!!!

જેના હાથમાં પાવળા, કોદારી, ત્રિકમ જે પણ હતું તે લઈને મંડી પડ્યા. જ્યાં નજર પડે ત્યાં યુવાનો કાંઇક કરતા જ જોવા મળ્યા. કોઈ ઝીલ કાપતું, કોઇક કચરો એકત્ર કરતો, કોઇ વાડ સાફ કરતો, કોઇ કચરો સળગાવતો. કપડા ગંદા થાય તેની પરવાહ કર્યા વગર બધા મન પરોવીને સફાઇમાં જોડાય ગયા, બે કલાકની મહામહેનતે કબ્રસ્તાન જોતા જ અહો!! આશ્ચર્ય!! થાય તેવું સાફ સુત્રુ કરી દીધું.

સફાઇ કરી અમે સૌ શાંતિથી બેઠા ત્યાંતો શનિએ કહ્યું "હાશશ...સફાઇ તો થઈ ગઇ પણ કાયમ માટે થોડી ટકી રહેશે!! ઝીલ ફરી ઊગી નિકળશે અને પછી હતા એના એ હાલ!!" અમે સૌ એની વાત પર વિચારવા લાગ્યા. થોડા લાબું વિચાર્યા પછી શનિએ ફરી કહ્યું "આપણે કેમના એક કબ્રસ્તાન કમિટી બનાવીએ!! જે કબર ખોદાવથી લઈને, કબ્રસ્તાનની સફાઇ, પાવડા કોદારી, ત્રિકમ દરેક સાધનોની દેખરેખ રાખવાનું, કબ્રસ્તાનમાં લેવલીંગ કરાવવું, કબ્રસ્તાનમાં ફુલ છોડ ઉગાડવા જેવાં કામોનું બીડું ઝડપી લઈએ" અમે સૌ બેમત શનિની વાત સાથે સહમત થઇ 'કબ્રસ્તાન કમિટી' બનાવી અને હવે આવનારા સમયમાં ખંભોળજ કબ્રસ્તાનમાં સ્વચ્છતા સુંદરતા જળવાઈ રહે તેનું આયોજન કર્યું છે.

મને ગર્વ છે મારા ખંભોળજના મિત્ર મંડળ, ખંભોળજ યુવાનો પર જે આવા કાર્યોમાં પોતાનો સમય, શ્રમ અને પોતાનાથી બનતું યોગદાન આપવા સહમતિ દર્શાવી....

છ વર્ષની સફળ યાત્રા

અંધારા દૂર થયા  ને આવ્યા અજવાળા,
વીતી ગયું દુઃખ ને સુખના થયા સરવાળા,

છ વર્ષની આ સફળ યાત્રા વીતી,
પ્રિત, લાગણી,  સંગ રાહ વીતી,

ઘણું  બદલાયું  જીવનમાં  નર્તન,
નથી બદલાયા તમે કે તમારાં વતૅન,

ચઢાવ ઉતાર ઘણાં જોયા પ્રેમના સંબંધમાં,
પણ તમ સહકારથી સફળ થયા બંધનમાં,

બાંધી એકમેક સાથે આ ભવની પ્રિત,
તો નિભાવી જાણીને સાથી સંગ રીત,

પુનરાવર્તન થાય છે નીતનવા દિવસોનું,
છતાં લાગે છે હજું પુરા વિશ્વાસોનું,

બસ રહીએ એકમેકના જીવનભર,
વીતાવીશું આ આખું જીવન શ્વાસભર...

નર્તન:- ગીત સાથે નૃત્ય.

- My beloved

પાનખર ઋતુમાં કુદરતની કળા

ભારતમાં વસંત, શરદ, શીશીર, ગ્રીષ્મ, અને હેમંત એમ કુલ છ ઋતુઓ છે આ છ ઋતુમાં પાનખર ઋતુ (વસંત)નું વિશેષ મહત્વ છે, કારણ પાનખર ઋતુમાં પર્ણના અલગ અલગ રંગથી પ્રકૃતિને સોળે કળાએ ખીલેલી માણી શકાય છે. પાનખર ઋતુ ગુજરાતી પંચાગ પ્રમાણે માહ અને ફાગણ માહિનામાં આવે છે. પાનખર ઋતુ બાદ વસંતમાં નવા પર્ણ ફુટે છે.

પાનખર ઋતુને આજે નયને નિહાળી એક અદ્ભુત આનંદની અનુભૂતિ થઈ. સરદાર પટેલ યુનિવર્સિટીમાં પ્રવેશતા જ વૃક્ષો રોડને બન્ને તરફે ઘેરવી લીધેલા નજરે નિહાળી શકાય છે, પણ આ વૃક્ષોનો આજે કાંઈક અલગ નજારો નજરે પડ્યો.

આ વૃક્ષોના લીલા-પીળા પર્ણો જાણે અમારું સ્વાગત કરતાં હોય એમ વર્ષી રહ્યાં હતાં, ભભકદાર વૃક્ષોનાં પર્ણો ડાળીઓથી વિખૂટા થઈ રોડ પર એ પ્રમાણે પથરાય ગયા હતા જાણે પ્રકૃતિએ જમીન પર લીલી-પીળી ચાદર ઓઢાડી હોય, સાથે મંદ મંદ વહેતો વાયરો આ પર્ણોને લઈને એક જગ્યાએ એકત્ર કરતો મસ્ત મધુર સંગીત ઉત્પન્ન કરતો હતો આ અવાજ સાંભળીને મન આનંદવિભોર થઈ ગયું.

પાનખરમાં સુકાઈ ગયેલા પર્ણો નીચે પડતા તો બીજી તરફ નવા ફુટી નિકળેલા પર્ણોથી ઝાડ લીલાછમ લાગતા હતા. આંબાના ઝાડ પર મૌરની મિજબાની કેરીઓના આગમનની આગાહી આપી રહી હતી. આ પાનખર ઋતુની નયનરમ્ય, સૌંદર્યને મનથી માણવાનો અનુભવ જ અનોખો હતો...

માનવતા એજ મારો ધર્મ

ગયા અઠવાડિયે હું અને મારો મિત્ર કોલેજ માંથી છુટ્યા બાદ વિદ્યાનગર શાસ્ત્રી મેદાનમાં લંચ બોક્સ લઈ જમવા ગયા, સમય લગભગ એક વાગ્યાની આસપાસ હતો, મેદાનમાં કેટલાક છોકરાઓ ક્રિકેટ રમી રહ્યા હતા અમે લંચ બોક્સ કાઢી મેચ જોતા જોતા જમવાનું ચાલું કર્યું.

એક-બે કોળીયા ખાધા એવામાં પાછળથી ધીમા અવાજે એક છોકરો બોલ્યો "સ્ટીકર લેવા છે" મેં છોકરાનો હાથ પકડી સામે બોલાવ્યો, તે બાળકનો ચહેરો જોવા પરથી લગભગ આઠ કે નવ વર્ષની ઉમરનો હોય તેવું લાગતું હતું, મેં તેને મારી પાસે બેસવા આગ્રહ કર્યો તે બેસી ગયો પછી મેં કહ્યું આ સ્ટીકર લઈને હું શું કરું? મેં પહેલાં પણ આ મેદાન માથી એક છોકરા પાસેથી સ્ટીકર લીધુ હતું એ હજુ પણ મારી પાસે એવું જ પડ્યું છે એટલે હું તારી પાસેથી સ્ટીકર તો નથી ખરીદતો પણ તને વાપરવા માટે થોડા પૈસા આપું છું.

મેં છોકરાને વાપરવા થોડા પૈસા કાઢીને આપ્યા, છોકરો પૈસા લઈ ખુશ થઈને જતો હતો. મેં હુકાર આપી તેને પાછો બોલાવ્યો અને પુછ્યું ભુખ લાગી છે? છોકરાએ પેટ પર હાથ મુકીને કિધું "હા ભુખ તો બહું લાગી છે" એટલે મેં ફરી તેને પાસે બેસી જમવા માટે આગ્રહ કર્યો તો છોકરાએ જે કહ્યું તે સાંભળીને અમને બન્નેને આશ્ચર્યની સાથે સાથે દુઃખ પણ થયું તેણે કહ્યું "મારી નાની બેન પણ ભુખી છે તમે આ એક કોથડીમાં બાંધી આપો તો હું અને મારી બેન સાથે જમીશુ" અમે બન્ને એ ખુશી ખુશી તેને લંચ એક કોથડીમાં પેક કરી આપ્યો, છોકરો ફરી ખુશ થઈ દોડતો દોડતો ગયો... અમે આજ સુધી જોઈ નહોતી એવી ખુશી એ બાળકના ચહેરા પર જોઈ અમને આનંદનો પાર ના રહ્યો...

એક ભાઈનો બહેન પ્રત્યે આવો પ્રેમ જોઈ અમને ઘણી ખુશી થઈ સાથે સાથે દુઃખ પણ થયું કે આટલા નાના છોકરાઓને પેટ માટે મજુરી કરવી પડે છે, ભણવાની હસવા રમવાની ઉંમરે આવી કોમળ કાયાને કાળી મજુરી કરવી પડે છે....😔😔